Обостряющийся притеснения против коммунистической партии, левых и рабочего класса в Турции.
La manifestazione a Kartal ha sfidato il cosiddetto “consenso nazionale”: “Non ci piegheremo al fondamentalismo religioso, all'imperialismo ed ai colpi di stato!”
NON CI ARRENDEREMO MAI AL FONDAMENTALISMO RELIGIOSO, ALL’IMPERIALISMO ED AI COLPI DI STATO
Dopo il tentativo di golpe in Turchia, lo Stato ha subito una spaccatura senza precedenti e i quadri gülenisti che penetravano le istituzioni fino alle posizioni più critiche dello Stato ora vengono eliminati. Erdoğan, d'altra parte, ha cercato di rafforzare il suo potere organizzando manifestazioni di massa, qualcosa a cui la borghesia in Turchia non è molto affezionata. La più grande di queste manifestazioni è stata realizzata il 4 Agosto, con la partecipazione di più di un milione di persone. Durante questa manifestazione, che è stata organizzata col pretesto di "consenso nazionale", i leader del partito principale di opposizione (CHP) e del partito nazionalista (MHP) hanno tenuto discorsi a fianco di Erdoğan.
La manifestazione, in primis, è servita a “riciclare” il sistema e gli altri attori politici, imputando ai golpisti gülenisti tutti i crimini che sono stati compiuti nel recente passato. Come se i paesi imperialisti e la classe borghese non avessero mai giocato un ruolo nell’abolizione del regime laico in Turchia, negli omicidi commessi di recente, nei crimini commessi in Siria, nella privatizzazione e nella vile violazione dei diritti della classe operaia.
Inoltre, per elaborare lo scenario in cui Erdoğan venisse in qualche modo rovesciato, in questa manifestazione si è preparata la base per una coalizione vasta, la quale avrebbe la capacità di agire anche nella sua assenza.
A seguito di questi sviluppi, insieme al Partito Comunista di Turchia (KP), un certo numero di politici, leader sindacali, intellettuali tra cui Kemal Okuyan, il Primo Segretario del Comitato Centrale del KP, hanno firmato un appello per una nuova manifestazione di massa ad İstanbul il 4 settembre, intitolata 'Non ci arrenderemo mai al fondamentalismo religioso, all’Imperialismo ed ai colpi di stato'.
Coi bollettini internazionali, l'Ufficio di Relazioni Internazionali del Partito Comunista di Turchia, continuerà a fornire informazioni sugli ultimi sviluppi in Turchia, così come la notizia della manifestazione del 4 Settembre.
Qui di seguito è possibile trovare il manifesto della chiamata per il 4 settembre.
La nuit du 15 juillet nous avons été témoins d’une tentative de coup d’Etat en Turquie. Malgré ses étrangetés, ses obscurités, l’ambiguïté concernant ses vrais acteurs, les contradictions des inculpés, il s’agissait d’une véritable tentative de coup d’Etat.
En plus il est vrai que derrière les putschistes il y avait Fethullah Gulen et que celui-ci à des relations profondes au sein du gouvernement états-unien. De plus, dans la tentative de coup d’Etat plusieurs empreintes liées au Pentagone et à la CIA sont apparues.
L’échec de la tentative de coup d’Etat est pour l’intérêt de notre peuple. Si la tentative avait réussi, les prolétaires qui se battaient avec des problèmes de toute nature du système capitaliste, seraient confrontés à des conditions plus lourdes et plus désastreuses. Il ne faut pas oublier que les putschistes maintiennent une philosophie pro-OTAN et islamiste, alors qu’eux-mêmes sont un immense pouvoir bourgeois qui sert les monopoles internationaux depuis des décennies.
Il y a un autre point qu’il ne faut pas oublier : Fethullah Gulen est entré sur la scène politique dans les « Associations de lutte contre le communisme ». Cette association a été fondée par la CIA pendant les années 1960.
Il est intéressant et ironique de voir que pour les putschistes la cible principale de la tentative de coup d’Etat est Erdogan, mais que les deux sont de la même tradition idéologique et politique. L’islamisme, l’anticommunisme et la fidélité à la bourgeoisie sont également des principes qui caractérisent Erdogan qui, comme Fethullah Gulen, a joué un rôle important dans les scenarios sur le Moyen-Orient dont les États-Unis était le fer de lance.
Il y a plusieurs raisons derrière la tension entre Erdogan et les Etats-Unis et certains pays européens. On peut nommer parmi eux l’échec en Syrie, le fait qu’Erdogan crée constamment des tensions en Turquie, qu’il a une marge de manouvre grâce au soutien électoral et son caractère effréné. Toutefois, cette tension a commencé à faire partie d’un combat dans lequel il y a des profondes contradictions économiques et politiques entre la Russie et les Etats-Unis et de certaines forces qui agissent avec eux.
Le gouvernement de Poutine mène une politique de la carotte et du bâton contre Erdogan et ses compagnons, qui se battent pour leur existence face à un isolement à la fois dans la politique intérieure et internationale, et leur conseille de se détacher de l’OTAN, ou du moins de s’éloigner des politiques de l’OTAN qui visent à assiéger la Russie.
Après la tentative de coup d’Etat, beaucoup parmi les cercles dirigeants accusent lourdement les Etats-Unis et l’UE et disent « Il faut collaborer avec la Russie». Sans doute, à ce stade, la tendance actuelle n’est pas le résultat de la préférence de la bourgeoisie de la Turquie mais celui de la recherche d’un port sûr de la classe dirigeante qui a surtout peur de la tentative de coup d’Etat.
La liquidation des relations économiques, politiques et militaires de la Turquie particulièrement avec l’Allemagne et les Etats-Unis pourrait uniquement être possible en Turquie par une révolution communiste. Un changement d’axe au sein de ce système renforcerait la possibilité de chaos, de conflit, et de guerres civiles et internationales.
Les événements montrent que des négociations dures entre le gouvernement actuel et les Etats-Unis et l’UE vont se poursuivre. A ce stade, la bourgeoisie de la Turquie est en train de prendre de plus en plus d’initiative et les partis de l’ordre jouent un rôle d’intermédiaire dans ces négociations.
D’un autre coté, après la tentative de coup d’Etat, la Turquie est entrée dans une période où le droit est suspendu et toutes les décisions et la procédure de reconstitution de l’Etat sont monopolisées par une petite clique dirigeante. Les arrestations et les licenciements dites contre les putschistes, même s’ils ne sont pas encore en masse, ont commencé à viser les progressistes, les révolutionnaires et les communistes qui ont, pendant des années, lutté contre les confréries et organisations islamistes comme celle de Fethulah Gulen. Dans ces conditions, le Parti Communiste, adresse cet appel aux peuples du monde, aux organisations de la classe prolétaire et aux pouvoirs communistes:
Στις 15 Ιουλἱου γἱναμε μἁρτυρες σε μια απὁπειρα πραξικοπἡματος. Παρὁλες τις ιδιοτροπἱες του, τις σκοτεινἑς πλευρἑς, τις ασἁφειες σε σχἑση με τους δρἁστες του και τις αντιφἁσεις στις καταθἑσεις των υπὁπτων, η απὁπειρα πραξικοπἡματος ἡταν πραγματικἡ.
Ὁπως πραγματικὁ εἱναι το γεγονὁς ὁτι πἱσω απὁ τους πραξικοπηματἱες υπἁρχει ο Φετουλἁχ Γκιουλἑν και ὁτι το δἱκτυο του Φετουλἁχ Γκιουλἑν ἑχει βαθἱες διασυνδἑσεις με την Αμερικανικἡ διοἱκηση. Επιπλἑον γνωστὁ εἱναι ὁτι βρἑθηκαν στοιχεἱα για τη σὑνδεση του Αμερικανικοὑ Πενταγὡνου και της CIA με την απὁπειρα πραξικοπἡματος.
Η αποτυχἱα του πραξικοπἡματος ἡταν προς ὁφελος του λαοὑ μας. Αν εἱχε επιτυχἱα, οι τουρκικἑς εργατικἑς μἁζες που παλεὑουν με τα τερἁστια προβλἡματα του καπιταλιστικοὑ συστἡματος θα εἱχαν να αντιμετωπἱσουν ακὁμη πιο βαριἑς και καταστροφικἑς συνθἡκες. Δεν πρἑπει να ξεχνἁμε ὁτι οι πραξικοπηματἱες ἑχουν ΝΑΤΟικἡ και ισλαμιστικἡ ιδεολογἱα, αποτελοὑν μια μεγἁλη καπιταλιστικἡ δὑναμη και ταυτὁχρονα εδὡ και δεκἁδες χρὁνια υπηρετοὑν τα συμφἑροντα των διεθνὡν μονοπωλἱων.
Δεν πρἑπει επἱσης να ξεχνἁμε ὁτι ο Φετουλἁχ Γκιουλἑν ἡρθε στο πολιτικὁ προσκἡνιο με τον Σὑλλογο κατἁ των Κομμουνιστὡν ο οποἱος Σὑλλογος ιδρὑθηκε στη δεκατἱα του ’60 με την ενθἁρρυνση της CIA.
Αυτὁ που εἱναι ταυτὁχρονα ενδιαφἑρον και πικρὁ, εἱναι το γεγονὁς ὁτι ο Ερντογἁν, ἑνα απὁ τα κὑρια στὁχαστρα των πραξικοπηματιὡν και οι δρἁστες του πραξικοπἡματος ανἡκουν στην ἱδια ιδεολογικἡ και πολιτικἡ παρἁταξη. Ο ισλαμισμὁς, ο αντι-κομμουνισμὁς και η αφοσἱωση στην καπιταλιστικἡ τἁξη χαρακτηρἱζουν τὁσο Ερντογἁν ὁσο και τον Γκιουλἑν, οι οποἱοι και οι δὑο ἑχουν παἱξει σημαντικὁ ρὁλο στα σενἁρια που ἑχουν πρωτοπορἡσει οι ΗΠΑ στη Μἑση Ανατολἡ.
Υπἁρχουν αρκετἑς αιτιἑς της ἑνταση μεταξὑ των ΗΠΑ, μερικὡν χωρὡν-μελὡν της ΕΕ και του Ερντογἁν. Μερικἑς απὁ αυτἑς τις αιτἱες εἱναι: η αποτυχημἑνη δρἁση του Ερντογἁν στη Συρἱα, η συνεχἡ κρἱση που δημιουργεἱ στο εσωτερικὁ, η ανἁπτυξη ευρὑ χὡρου δρἁσης με την υποστἡριξη των φηφοφὁρων του, η ανἑλεγκτη στἁση του. Μὁνο που αυτἡ η ἑνταση εἱχε αρχἱσει να αποτελεἱ μἑρος των βαθιὡν οικονομικοπολιτικὡν αντιφἁσεων μεταξὑ της Ρωσικἡς Ομοσπονδἱας, ΗΠΑ και ἁλλων δυνἁμεων που ενεργοὑν παρἁλληλα.
Η διοἱκηση του Ποὑτιν παρατηροὑμε ὁτι πλησιἁζει με ‘καρὁτο και μαστἱγιο’ τον Ερντογἁν και τους συνεργἁτες του που δἱνουν μἁχη ὑπαρξης και απειλοὑνται με απομὁνωση τὁσο στο εσωτερικὁ ὁσο στο εξωτερικὁ, και τους συμβουλεὑει την ἑξοδο απὁ το ΝΑΤΟ ἡ τουλἁχιστον την μη εμπλοκἡ στα ΝΑΤΟικἁ σχἑδια πολιορκἱας της Ρωσἱας.
Μετἁ την απὁπειρα πραξικοπἡματος καθὁλου ασἡμαντος δεν εἱναι ο αριθμὁς των κυβερνητικὡν αρμοδἱων που απευθὑνουν βαριἑς κατηγορἱες στις ΗΠΑ και την ΕΕ και συνιστοὑν ‘συνεργασἱα με τη Ρωσἱα’. Αναμφἱβολα, η παραπἁνω κατεὑθυνση στη συγκεκριμἑνη αυτἡ στιγμἡ δεν αποτελεἱ την προτἱμηση της τουρκικἡς καπιταλιστικἡς τἁξης αλλἁ προἑρχεται απὁ τη διοικητικἡ κλἱκα που φοβἡθηκε απὁ την απὁπειρας πραξικοπἡματος και ψἁχνει ενἁ πιο ασφαλἑς λιμἁνι για καταφὑγιο.
Η ρευστοποἱηση των οικονομικὡν, πολιτικὡν και στρατιωτικὡν σχἑσεων της Τουρκἱας ιδιαἱτερα με τις ΗΠΑ και τη Γερμανἱα εἱναι δυνατἡ μὁνο με τη σοσιαλιστικἡ επανἁσταση στην Τουρκἱα. Μια τυχὁν αλλαγἡ ἁξονα στο ἱδιο πολιτικὁ σὑστημα θα αυξἡσει τον κἱνδυνο δημιουργἱας μιας χαοτικἡς αιτμὁσφαιρας, σὑγκρουσης αλλἁ και πολἑμου στο εσωτερικὁ και στο εξωτερικὁ.
Οι εξελἱξεις υποδεικνὑουν μια πορεἱα σκληρἡς διαπραγμἁτευσης μεταξὑ τουρκικἡς κυβἑρνησης, των ΗΠΑ και ΕΕ. Ενὡ οι πρωτοβουλἱες που παἱρνει η αστικἡ τἁξη στη Τουρκἱα ολοἑνα και αυξἁνονται, η πολιτικἡ αντιπολἱτευση αναλαμβἁνει μεσολαβητικὁ ρὁλο σε αυτἡν τη διαπραγμἁτευση.
Πρἑπει να επισημἁνουμε παρἁλληλα ὁτι μετἁ την απὁπειρα πραξικοπἡματος στην Τουρκἱα περνἁμε απὁ μια περἱοδο στην οποἱα το νομικὁ σὑστημα ἑχει παραμεριστεἱ εντελὡς και μια μικρἡ διοικητικἡ κλἱκα εἱναι υπεὑθυνη για την κἁθε κυβερνητικἡ απὁφαση καθὡς και για την ανασυγκρὁτηση του κρἁτους. Οι διὡξεις κατἁ των εν λὁγω υποστηρικτὡν του πραξικοπἡματος και οι απολὑσεις τους, αν και δεν ἑχουν μαζικὁ χαρακτἡρα ἑχουν φτἁσει να επηρεἁζουν ἁτομα με προοδευτικἑς, επαναστατικἑς και κομμουνιστικἑς ιδἑες που εδὡ και πολλἁ χρὁνια αγωνἱζονται ενἁντια στο κἱνημα του Φετουλἁχ Γκιουλἑν και παρὁμοιων ισλαμικὡν οργανὡσεων.
Κἁτω απὁ αυτἑς τις συνθἡκες το Κομμουνιστικὁ Κὁμμα, Τουρκἱα κἁνει το παρακἁτω κἁλεσμα στους λαοὑς, στις οργανὡσεις της εργατικἡς τἁξης, στις επαναστατικἑς και κομμουνιστικἑς δυνἁμεις ὁλου του κὁσμου.
In der Nacht vom 15. Juli erlebten wir einen Putschversuch in der Türkei. Trotz aller Kuriositäten, dunklen Seiten, Unklarheit über seinen Initiatoren und den Widersprüchen in den Aussagen der Tatverdächtigen, war dies ein realer Putschversuch.
Dass Fethullah Gülen, dessen weit verzweigte Verbindungen innerhalb der USA-Regierung bekannt sind, hinter den Putschisten stand, ist unumstritten. Darüber hinaus kristallisieren sich einige Indizien heraus, die zum Pentagon und zur CIA führen.
Es ist im Interesse unseres Volkes, dass dieser Putsch erfolglos geblieben ist. Wäre er erfolgreich gewesen, sähen sich die werktätigen Massen, die bereits unter allerlei denkbaren Problemen des kapitalistischen Systems leiden, vor schwereren und zerstörerischeren Bedingungen gestellt. Dass die Putschisten eine NATO-treue, islamistische Weltanschauung pflegen; dass sie sowohl selbst eine enorme Kapitalmacht darstellen wie auch seit mehreren Dekaden den Zielen von internationalen Monopolen dienen, darf nicht vergessen werden.
Ein anderer Punkt, der nicht in Vergessenheit geraten darf, ist die Tatsache, dass Fethullan Gülen als Kämpfer im „Verein des Kampfes gegen Kommunismus“ auf die politische Bühne getreten ist. Die Gründung dieses Vereins wurde in den 1960er Jahren von der CIA initiiert. Das interessante und bittere an dem Ganzen ist die gemeinsame ideologische wie politische Wurzeln der Putschisten und ihrem Hauptziel, dem Erdogan. Islamismus, Anti-Kommunismus und Verbundenheit zur kapitalistischen Klasse charakterisieren auch Erdogan und auch er übernahm genauso wie Fethullah Gülen eine wichtige Rolle in den Nahost-Plänen vor allem der USA.
Die Spannungen zwischen Erdogan und den USA sowie manchen europäischen Ländern basieren auf mehrere Gründe. Vordergründig kann man den Misserfolg in Syrien, Erdogan´s Aufheizung der Spannungen in der Türkei, seine Unkontrollierbarkeit sowie den breiten Spielraum, den er sich auch mit der Unterstützung seiner Wählerschaft verschaffen konnte, benennen. Nun werden diese Spannungen ein Teil des Kampfes zwischen Russland und der USA sowie ihren Verbündeten, hinter dem eine tiefe ökonomische wie politische Konkurrenzsituation steht.
Die Putin-Regierung nähert sich dem Erdogan und seinen Freunden, die sich in einem
Überlebenskampf befinden und sowohl innen- wie auch außenpolitisch immer mehr isoliert sind, mit Zuckerbrot und Peitsche und ermuntern sie zum Austritt aus der NATO oder zumindest zur Distanzierung von ihrer Belagerungspolitik gegenüber Russland.
Eine nicht zu unterschätzende Anzahl von Regierungsmitgliedern beschuldigen die USA sowie EU mit harten Worten und fordern offen: „Wir müssen mit Russland kooperieren“. Sicherlich ist dies zurzeit nicht die Wahl der türkischen Bourgeoisie, sondern ein Resultat der Suche der regierenden, von Angst getriebenen Clique nach einem sicheren Hafen.
Die Beseitigung der ökonomischen, politischen, und militärischen Beziehungen der Türkei
insbesondere mit den USA und Deutschland sind nur durch eine sozialistische Revolution möglich.
Ein Richtungswechsel innerhalb des heutigen Systems erhöht die Wahrscheinlichkeit von Chaos, Konflikt sowie Bürgerkrieg und Krieg.
Die aktuellen Entwicklungen weisen auf ein zähes Feilschen zwischen der jetzigen Regierung und den USA sowie der EU. Die türkische Bourgeoisie ergreift in dieser Phase immer mehr die Initiative und die systemkomforme Opposition übernimmt die Rolle eines Vermittlers.
Andererseits ist die Türkei in eine Entwicklung geraten, in der das Recht außer Kraft gesetzt ist und in der die Entscheidungen sowie die Rekonstruktion des Staates allein in der Hand einer kleinen, regierenden Clique sich befinden. Von den angeblich auf die Putschisten begrenzten Verhaftungen und Suspendierungen werden –auch wenn es noch nicht eine größere Dimension erreicht hat- immer mehr die fortschrittlichen-, revolutionären-, kommunistischen Kreise betroffen, die seit Jahren gegen Gülen-Sekte und ähnlichen islamistischen Organisationen gekämpft haben.
Unter diesen Umständen appelliert die Kommunistische Partei (Türkei) an die Völker, die
Organisationen der Arbeiterklassen, die revolutionäre und die kommunistischen Kräfte der Welt:
Мы были свидетелями попытки государственного переворота в Турции в ночь на 15 июля. Несмотря на странности, неясности и неопределенности в отношении действующих лиц , это была настоящая попытка переворота.
Ясно что Фетхуллах Гюлен стоял за переворотом и он имеет глубокие связи с правительством США. Кроме того, было больше, чем несколько следов Пентагона и ЦРУ за попыткой переворота.
Провал этой попытки переворота на благо нашего народа. Если бы переворот удался, трудящимся уже отягощённым всеми настоящими проблемами капиталистической системы пришлось бы столкнуться с более тяжелыми и более разрушительными условиями. Следует отметить, что путчисты имеют исламистскую и про-НАТО ориентацию, и они служили международным монополиям в течение многих десятилетий.
Еще один факт, что следует учитывать, что Фетхуллах Гюлен появился на арене политики в рядах «Организация борьбы с коммунизмом". Эта организация была основана в 1960-х годах Центральным Разведывательным Управлением (ЦРУ).
Что интересным , и парадоксальным является тот факт, что Эрдоган, главная мишень переворота, и путчисты имеют одну и ту же идейно-политическую основу. Исламизм, антикоммунизм и полная преданность по отношению к классу капиталистов, являются определяющими характеристиками Эрдогана, а также Фетхуллаха Гюлена. И так же, как Гюлен, Эрдоган играл важную роль в сценариях на Ближнем Востоке, возглавляемых США.
Есть несколько причин недавней напряженности в отношениях между США, странами ЕС и Эрдоганом. Некоторые из первых причин, которые приходят на ум: Неудача в Сирии, постоянное срабатывание Эрдоганом напряженности в Турции, его создание большого места для маневра посредством электоральной поддержки за ним, его «бесконтрольные» действии. Тем не менее, эта напряженность постепенно становится фактором в соперничестве, созданной текущими глубокими экономическими и политическими конфликтами между США и силами, находящимися под влиянием США против Российской Федерации.
Как Эрдоган и его клики, посреди внутренней и международной изоляции, находятся в экзистенциальной борьбе, правительство Путина, используя "кнута и пряника" тактику, советует Эрдогану, чтобы разорвать отношения с НАТО или, по крайней мере, воздержаться от поддержки политики НАТО по отношению к России.
После попытки переворота, есть многие в правительственных кругах Турции, которые обвиняют США и EС; и выступают за "сотрудничество с Россией". Без сомнения, эта нынешняя тенденция не является одним предпочтительным выбором для Турецкой буржуазии, эта скорее является продуктом правительственного клика который ищет безопасное убежище и чрезвычайно напуган после попытки переворота.
Разрыв экономических, политических и военных связей Турции особенно с Германием и США может быть достигнуто только путем социалистической революции. Изменение оси в текущем строе только увеличит возможность хаоса, конфликтов, гражданских и международных войн.
События показывают, что жесткие переговоры между нынешним правительством и США и ЕС будет продолжаться. Турецкая буржуазия все чаще принимает больше инициативы в то время как буржуазная оппозиция играет роль посредника в текущих переговорах.
С другой стороны, Турция переживает период после переворота, когда норма права приостановлена, все решения и перестройки государства монополизированы небольшой правительственной кликой. Хотя и не в массовом масштабе, аресты и репрессии, которые нацеливают путчистов теперь распространяются на прогрессивные, революционные и коммунистические секторы, которые были борющимися против общины Фетхуллаха Гюлена и других подобных исламистских организаций.
В этих условиях, Коммунистическая партия выступает с следующим призывом к народам мира, к организациям рабочего класса, ко всем революционным и коммунистическим силам:
Попытка переворота и продолжающийся спор после попытки не только озабоченность Турции, но озабоченность рабочих и коммунистических партий во всем мире. Это ясно что, ход событий следует рассматривать в отношении классовой борьбы не только в Турции, но во всем мире. Этот факт свидетельствует о неустанной соперничестве и слабых сторонах в рамках империалистического порядка.
Для того, чтобы поделиться с международным коммунистическим движением, Бюро международных отношений Коммунистической партии, Турция подготовила анализ, который состоит из 10 критических вопросов о недавней попытке переворота и его последствиях в Турции.
Следующие Международные Бюллетени Коммунистической партии, Турция будет охватывать ответы на эти 10 вопросов в парах.
Перечень вопросов, выглядит следующим образом:
1- Кто были заговорщики попытки переворота? (Смотрите ссылку на Бюллетень № 6)
2- Что была цель попытки переворота?(Смотрите ссылку на Бюллетень № 6)
3- Был ли шанс для попытки, чтобы быть успешным? (Смотритессылку на Бюллетень № 7)
4 - Каково место движения Гюлена в истории Турции? (Смотритессылку на Бюллетень № 7)
5 - Можно ли для капитализма и буржуазной политики в Турции нормализовать в ближайшем будущем? (Смотритессылку на Бюллетень № 8)
6 - Можно ли для Турции смещаться в сторону оси Россия-Иран? (Смотритессылку на Бюллетень № 8)
7- Есть ли связь между саммита НАТО, который состоялся этим летом в Варшаве 8-9 июля и попытка военного переворота в Турции через одну неделю после саммита? (Смотрите ниже)
8- Удастся ли AKП восстановление после частичной ликвидации государства? (Смотрите ниже)
9- Будет ли Турция исламистской диктатурой во главе с Эрдоганом?(Смотрите ниже)
10- Существуют ли какие-либо возможности для политики рабочего класса в Турции? (Смотрите ниже)
Бюро международных отношений рассматривает перспективы международного коммунистического движения, и будет ожидать взносов и вопросов. Контактный адрес выглядит следующим образом:[email protected]
Der erfolglose Putschversuch, dessen Auswirkungen noch andauern, bestimmt nicht nur die türkische Tagesordnung. Er nimmt auch an der Tagesordnung von allen kommunistischen- und Arbeiterparteien einen wichtigen Platz ein. Selbstverständlich müssen diese Ereignisse aus der Sicht des Klassenkampfes in der Türkei analysiert werden. Dieser Putschversuch berührt aber generell die Klassenkämpfe weltweit, weil er gleichzeitig das imperialistische System, den Konkurrenz und die Schwäche innerhalb dieses Systems reflektiert.
Deshalb hat das Büro der Internationalen Beziehungen versucht, die Hintergründe und Auswirkungen des Putschversuchs in 10 Fragestellungen der internationalen kommunistischen Bewegung zu erklären.
Diese sind:
1. Auf wessen Konto geht der Putschversuch? (Wer hat den Putschversuch zu verantworten?) (s. die Link für das Bulletin 6)
2. Was war die Zielsetzung des Putsches? (s. die Link für das Bulletin 6)
3. Hätte der Putsch Erfolg haben können? (s. die Link für das Bulletin 7)
4. Welchen Platz nimmt die Gülen-Sekte in der türkischen Geschichte ein? (s. die Link für das Bulletin 7)
5. Werden der Kapitalismus der Türkei und die bürgerliche Politik zur Normalität finden? (s. die Link für das Bulletin 8)
6. Ist es möglich, dass die Türkei sich in Richtung Iran und Russland orientiert? (s. die Link für das Bulletin 8)
7. Gibt es ein Zusammenhang zwischen NATO –Gipfel und dem Putsch? (s. unten)
8. Werden Erdogan und die AKP es schaffen, die wegen der Säuberung entstandene Zerfahrenheit innerhalb des Staates wieder zu reparieren? (s. unten)
9. Erwartet die Türkei eine islamistische, faschistische Diktatur unter der Führung von Erdogan? (s. unten)
10. Bietet die Türkei in diesem Zustand Chancen für die Politik der Arbeiterklasse? (s. unten)
In jedem Bulletin werden wir zwei von diesen Fragen beantworten. Falls uns andere Fragen gestellt werden, werden wir auch Antworten für sie vorbereiten.
...
Das Büro für internationale Beziehungen schätzt die Perspektive der internationalen kommunistischen Bewegung hoch ein und bittet um Kommentare und Fragen, die in den weiteren Analysen mit berücksichtigt werden sollen. Schreiben sie bitte uns an: [email protected]
Попытка переворота и продолжающийся спор после попытки не только озабоченность Турции, но озабоченность рабочих и коммунистических партий во всем мире. Это ясно что, ход событий следует рассматривать в отношении классовой борьбы не только в Турции, но во всем мире. Этот факт свидетельствует о неустанной соперничестве и слабых сторонах в рамках империалистического порядка.
Для того, чтобы поделиться с международным коммунистическим движением, Бюро международных отношений Коммунистической партии, Турция подготовила анализ, который состоит из 10 критических вопросов о недавней попытке переворота и его последствиях в Турции.
Следующие Международные Бюллетени Коммунистической партии, Турция будет охватывать ответы на эти 10 вопросов в парах.
Перечень вопросов, выглядит следующим образом:
1- Кто были заговорщики попытки переворота? (Смотрите ссылку на Бюллетень № 6)
2- Что была цель попытки переворота?(Смотрите ссылку на Бюллетень № 6)
3- Был ли шанс для попытки, чтобы быть успешным? (Смотрите ссылку на Бюллетень № 7)
4 - Каково место движения Гюлена в истории Турции? (Смотрите ссылку на Бюллетень № 7)
5 - Можно ли для капитализма и буржуазной политики в Турции нормализовать в ближайшем будущем? (Смотрите ниже)
6 - Можно ли для Турции смещаться в сторону оси Россия-Иран? (Смотрите ниже)
7- Есть ли связь между саммита НАТО, который состоялся этим летом в Варшаве 8-9 июля и попытка военного переворота в Турции через одну неделю после саммита? (Смотрите предстоящие Бюллетени)
8- Удастся ли AKП восстановление после частичной ликвидации государства? (Смотрите предстоящие Бюллетени)
9- Будет ли Турция исламистской диктатурой во главе с Эрдоганом? (Смотрите предстоящие Бюллетени)
10- Существуют ли какие-либо возможности для политики рабочего класса в Турции? (Смотрите предстоящие Бюллетени)
Бюро международных отношений рассматривает перспективы международного коммунистического движения, и будет ожидать взносов и вопросов. Контактный адрес выглядит следующим образом:[email protected]